Ο Μεσογειακός Διάλογος του ΝΑΤΟ

Στην μεταψυχροπολεμική περίοδο, το ΝΑΤΟ έπαυσε να δρα μόνο σαν ασπίδα προστασίας απέναντι σε εξωτερικές απειλές, και ανέλαβε το ρόλο του διασφαλιστή της σταθερότητας στην Ευρώπη. Στο πλαίσιο του νέου Στρατηγικού Δόγματος του ΝΑΤΟ, η Μεσόγειος θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το νέο λόγο ύπαρξης της συμμαχίας. Η παρούσα μονογραφία επικεντρώνεται στις υπάρχουσες και μελλοντικές προτεραιότητες του ΝΑΤΟ (στόχοι, προκλήσεις και συμφέροντα), στη Μεσόγειο και τα διαθέσιμα εργαλεία για την διαχείριση των προκλήσεων. Η έμφαση δεν είναι στην ιστορική αναδρομή της πολιτικής του ΝΑΤΟ απέναντι στην Μεσόγειο, ούτε στις απόψεις των κρατών-μελών και εταίρων σχετικά με τον Μεσογειακό διάλογο. Υπάρχει ήδη σημαντική βιβλιογραφία που καλύπτει τα θέματα αυτά. Η συγκεκριμένη μελέτη, επιχειρεί να συνθέσει μία σειρά από εξαιρετικές έρευνες σε μία προσπάθεια να προτείνει ένα μεσοπρόθεσμο οδικό χάρτη για την εξέλιξη του Μεσογειακού Διαλόγου.

Το πλήρες κείμενο είναι διαθέσιμο μόνο στα αγγλικά.