- Η Τουρκία θα προσέλθει στις κάλπες το αργότερο τον Ιούνιο του 2023 για να εκλέξει τόσο τον πρόεδρο όσο και το κοινοβούλιο. Αυτές οι εκλογές θα μπορούσαν να δώσουν τέλος στην περίοδο κατά την οποία το ΑΚΡ κυβέρνησε μέσω διαφόρων ανεπίσημων συνασπισμών.
- Οι δημοτικές εκλογές του 2019 έδειξαν επίσης ότι ήταν δυνατό για την Αντιπολίτευση να νικήσει αυταρχικά καθεστώτα μέσω των εκλογών, δείχνοντας έτσι στους ψηφοφόρους πόσο σημαντικό ήταν να ενώσουν τις δυνάμεις τους.
- Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να παίζει όλα τα χαρτιά του για να κερδίσει αυτές τις εκλογές, κάτι που δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι είναι τόσο ικανός πολιτικός όσο και “εκλογική μηχανή”.
- Ο Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου έχει πλεονεκτήματα, αλλά και μειονεκτήματα που τον φέρνουν στην πιο αδύναμη θέση από όλους τους σημερινούς υποψηφίους. Αυτό έχει επιβεβαιωθεί από πολλαπλές δημοσκοπήσεις.
- Η δικαστική καταδίκη του Εκρέμ Ιμάμογλου στις 14 Δεκεμβρίου 2022 και το γεγονός ότι η απόφαση αυτή ανοίγει το δρόμο για την στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, έχει αλλάξει εντελώς τις συνθήκες της πιθανής υποψηφιότητός του.
- Το εθνικιστικό παρελθόν του Μανσούρ Γιαβάς και το γεγονός ότι εξακολουθεί να χρησιμοποιεί πρώην στελέχη του MHP στο προσωπικό του δήμου, μπορεί να οδηγήσει το κουρδικό πολιτικό κίνημα να κρατήσει αποστάσεις από αυτόν σε περίπτωση υποψηφιότητός του.
Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφουν οι İştar Gözaydın, Καθηγήτρια Νομικής και Πολιτικής Επιστήμης και Ahmet Erdi Öztürk, Ερευνητής Εξωτερικού, Πρόγραμμα Τουρκίας, ΕΛΙΑΜΕΠ.
Διαβάστε το εδώ (στα Αγγλικά).