Η κεντρική αίθουσα του κτιρίου της Παλαιάς Βουλής γέμισε με πολιτικούς, πρέσβεις, καθηγητές και με νέες και νέους για να παρακολουθήσουν την παρουσίαση του βιβλίου του Λουκά Τσούκαλη «Η Ενηλικίωση της Ευρώπης», από τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια. Το πάνελ ομιλητών, που συντόνισε ο δημοσιογράφος Παύλος Τσίμας, απαρτιζόταν από άτομα που «σε διαφορετικές εποχές, από διαφορετικές θέσεις αλλά με πάρα πολύ έντονο τρόπο έχουν διαχειριστεί την σχέση με την Ευρώπη». Η Ντόρα Μπακογιάννη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο Γιάννης Στουρνάρας και ο Γιώργος Χουλιαράκης μίλησαν για το βιβλίο του Λουκά Τσούκαλη, ο καθένας και η καθεμία από την οπτική τους.
Η Ντόρα Μπακογιάννη έκανε μία αναδρομή από τη διαμόρφωση της ευρωπαϊκής ιδέας μέχρι και την πραγμάτωσή της, τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις ευκαιρίες και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε και θα αντιμετωπίσει, αλλά και τον φάρο που αποτελεί για τον υπόλοιπο κόσμο. «Η ισορροπία μπροστά στα διλήμματα» τόνισε η κα. Μπακογιάννη ότι είναι το κλειδί για την Ευρώπη και το μέλλον της. Αναφερόμενη στην παρούσα κατάσταση σημείωσε πως «αν το τότε κεφάλαιο αφορούσε την ειρήνη και την συμφιλίωση παλαιών εχθρών, σήμερα γράφεται ένα νέο κεφάλαιο, αυτό της αναζωπύρωσης του πολέμου και των παλαιών και νέων εχθροτήτων». Για την Ελλάδα υπογράμμισε πως «έχει διανύσει μαραθώνιο, έχει γίνει ενεργό υποκείμενο διαμόρφωσης της ευρωπαϊκής πολιτικής, ενταγμένη στον πυρήνα ευρωπαϊκών κρατών που οδηγούν την Ευρώπη μπροστά».
Ο Γιάννης Στουρνάρας υποστήριξε ενθέρμως τη συμμετοχή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ευρωζώνη, φέρνοντας τα σκληρά παραδείγματα της Δανίας και της Βρετανίας αντιστοίχως. Ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας υπογράμμισε ότι «η Ευρώπη πρέπει να αντιδρά εκ των προτέρων και όχι εκ των υστέρων». Ο κ. Στουρνάρας δεν παρέλειψε να κάνει αναφορές και στις περιπέτειες της Ελλάδας εξηγώντας πως «η ελληνική κρίση λειτούργησε ως μαμή της ιστορίας και γέννησε τις μεταρρυθμίσεις». Ακολούθως, αναφερόμενος στις εξελίξεις των τελευταίων χρόνων τάχθηκε υπέρ της τραπεζικής ενοποίησης, τόνισε πως «το Ταμείο Ανάκαμψης πρέπει να μετατραπεί σε έναν μόνιμο μηχανισμό» και πως «έχει έρθει η στιγμή να ανανεώσουμε το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης».
Στη συνέχεια, τον λόγο πήρε ο Γιώργος Χουλιαράκης ο οποίος αναφέρθηκε στις δυσκολίες που έχει ξεπεράσει η Ευρώπη αλλά και όσα έχουν επιτευχθεί χάρη στον πλουραλισμό της, εξηγώντας πως «πολύ λίγοι θα πίστευαν πως μέλη της Ευρωπαϊκής Νομισματικής Ένωσης θα ήταν κράτη των πρώην σοσιαλιστικών χωρών». Στην συνέχεια, ο κύριος Χουλιαράκης αναφερόμενος στις νέες προκλήσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο τόνισε πως «Η Ελλάδα θα μπορούσε να επιδιώκει εφικτές λύσεις χωρίς να ανοίγουν ζητήματα ηθικού κινδύνου, που αποτελούν κόκκινο πανί για τις χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά».
Έπειτα, τοποθετήθηκε ο Ευάγγελος Βενιζέλος σχολιάζοντας πως «το βιβλίο του Λουκά Τσούκαλη είναι ένα βιβλίο ισχυρών πεποιθήσεων και βαθιάς γνώσης». Ο κύριος Βενιζέλος ανέπτυξε τα «τρία μεγάλα μέτωπα που αντιμετωπίζει η ΕΕ». Αυτό της οικονομικής διακυβέρνησης και οικονομικής πολιτικής, της νομισματικής πολιτικής για το οποίο τόνισε ότι φοβάται πως θα ξαναζήσουμε μία νέα Doville, καθώς και αυτό της αλλοίωσης της εσωτερικής αγοράς που χαρακτήρισε ως το σημαντικότερο, γεγονός που απέδωσε στο «ότι έχει χαλαρώσει το κανονιστικό πλαίσιο των κρατικών ενισχύσεων» εξαιτίας «της αλλοίωσης των θεμελίων της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της εσωτερικής αγοράς». Επιπλέον, μίλησε για την κατάρριψη του αφηγήματος της κοινής εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας μετά την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία και έθεσε το ερώτημα «αν θα μπορεί να υπάρχει ΕΕ εκτός Δύσης» κάτι στο οποίο απάντησε αρνητικά. Ολοκληρώνοντας, δεν παρέλειψε να κάνει σχολιασμό για την κατάσταση της Δημοκρατίας στη Δύση σημειώνοντας ότι «η φοβική δημοκρατία της Δύσης, αντιστοιχεί σε μία φοβική κοινωνία που μαστίζεται από ανισότητες».
Τέλος, ο Λουκάς Τσούκαλης ανέφερε ότι «η εποχή απαιτεί να δεις τα πράγματα διαφορετικά από ό,τι τα έβλεπες μέχρι σήμερα» και πως «το βιβλίο είναι μία σαφής πολιτική τοποθέτηση, με επιχειρήματα και τεκμηρίωση, όχι απλώς με συνθήματα». Στη συνέχεια μίλησε για την Ευρώπη εξηγώντας πως «μία ισχυρή και περισσότερο ενωμένη Ευρώπη είναι ο μόνος τρόπος για τους ευρωπαίους να προασπίσουν κοινές αξίες». Κάνοντας μία αναφορά στον τίτλο του βιβλίου έκλεισε τον λόγο του τονίζοντας πως «είναι υπαρξιακή ανάγκη η δημιουργία ενός ευρωπαϊκού πυλώνα εντός της ευρωατλαντικής συμμαχίας και θα αποτελούσε την πεμπτουσία της ενηλικίωσης της Ευρώπης».
