- Ο συνεχιζόμενος ανταγωνισμός και τα διαρκή ανοιχτά ζητήματα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις παρουσιάζονται ως η φυσική κατάσταση των πραγμάτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
- Η Τουρκία έχει προβάλει μια σειρά από αξιώσεις εναντίον της ελληνικής κυριαρχίας, μερικές φορές υποστηριζόμενες από λεκτικές απειλές, ενώ η Ελλάδα επιμένει να προβάλλει μαξιμαλιστικές αξιώσεις για την αμφίβολη νομιμότητα σε ζώνες κυριαρχίας. Όσον αφορά το Κυπριακό ζήτημα, ένα πολύτιμο διπλωματικό κεφάλαιο έχει σπαταληθεί μετά την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004.
- Ταυτόχρονα, οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν κοινές απειλές για τη βιοποικιλότητα και τις αλιευτικές δραστηριότητες, καθώς και προκλήσεις για την κλιματική ασφάλεια και την περιβαλλοντική υποβάθμιση, οι οποίες μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με κοινή διασυνοριακή δράση. Εν όψει των τρομακτικών προκλήσεων που σχετίζονται με το κλίμα, οι οποίες αναμένεται να πλήξουν ιδιαίτερα σκληρά την Ανατολική Μεσόγειο, η συνεργασία δεν είναι θέμα επιλογής αλλά αναγκαιότητας και επιβίωσης.
- Στην Ελλάδα, αυτό που χρειάζεται, έστω και καθυστερημένα, είναι μια γόνιμη συζήτηση για τα διάφορα ζητήματα που έχουν ταλανίσει τις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Βασική προϋπόθεση για ουσιαστικό διάλογο είναι να παραμεριστούν όλα όσα δηλητηρίασαν τις διμερείς τους σχέσεις, όλα όσα απείλησαν την ειρήνη και την ασφάλεια, καθιστώντας αναποτελεσματική τη χρήση των φυσικών πόρων και θέτοντας σε κίνδυνο την ευημερία των πολιτών τους.
Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφουν οι: Ανδρέας Στεργίου, Καθηγητής Σύγχρονης Ευρωπαϊκής Ιστορίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Θεόδωρος Τσίκας, Πολιτικός Επιστήμονας και Αναλυτής Διεθνών Σχέσων, Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου, Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και Αλέξης Ηρακλείδης, Ομότιμος Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων.
Διαβάστε το εδώ (στα Αγγλικά).