Η Ευρωπαϊκή προσφυγική «κρίση» του 2015 ξεκίνησε στην Ελλάδα σε μια κρίσιμη περίοδο για τη χώρα και τη θέση της στην ΕΕ. Εν μέσω του κινδύνου για Grexit και εσωτερικής πολιτική αναταραχής, η άφιξη των προσφύγων έφερε στο προσκήνιο σε Ευρωπαϊκό αλλά και εθνικό επίπεδο, θέματα επιμερισμού ευθυνών, αλλά και αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών μελών της ΕΕ.
Το παρόν κείμενο διερευνά κατά πόσο στην Ελλάδα το ζήτημα του επιμερισμού ευθυνών, αλλά και της Ευρωπαϊκής αλληλεγγύης αποτέλεσαν αφορμές πόλωσης στο πολιτικό λόγο. Η έρευνα αξιοποίησε το μεθοδολογικό πλαίσιο της ανάλυσης λόγου και διερεύνησε τεσσερις πηγές: ηλεκτρονικά μέσα ενημερώσης, κοινοβουλευτικές συζητήσεις, ανακοινώσεις κομμάτων και έρευνες κοινής γνώμης.
Η έρευνα επικεντρώθηκε σε δύο χρονικές περιόδους με αφορμή δύο γεγονότα. Η πρώτη αφορά στην περίοδο Μαΐου- Νοεμβρίου 2015 με αφορμή τη συζήτηση -σε Ευρωπαϊκό επίπεδο- για τη μετεγκατάσταση προσφύγων. Η δεύτερη περίοδος αφορά στη Συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας τον Μάρτιο του 2016.
Διαβάστε το paper εδώ.