Η Συνθήκη της Λισαβόνας εισήγαγε σημαντικές μεταρρυθμίσεις αναφορικά, μεταξύ άλλων, με την εκπροσώπηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σαν αποτέλεσμα, ο ρόλος της κυλιόμενης προεδρίας του Συμβουλίου υποβιβάστηκε, επιτρέποντας στην κεντρική ευρωπαϊκή γραφειοκρατία να αναλάβει την εκπροσώπηση του οικοδομήματος. Ωστόσο, όσον αφορά στην κοινοβουλευτική της διάσταση, ένα σημαντικό παράδοξο προκύπτει: ο ρόλος της κυλιόμενης προεδρίας ενδυναμώνεται. Αυτό οφείλεται, εν μέρει στον αυξανόμενο ρόλο των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μετά τη Λισαβόνα και, εν μέρει, στο ρόλο που κάθε κοινοβούλιο της χώρας που έχει την προεδρία αποφασίζει να αναλάβει. Στο πλαίσιο αυτό, κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας, το ελληνικό κοινοβούλιο ανέλαβε ενεργό ρόλο χρησιμοποιώντας τα δικαιώματα που του παρέχουν οι συνθήκες. Η ανάλυση που ακολουθεί επικεντρώνεται στη Διακοινοβουλευτική Διάσκεψη για την ΚΕΠΠΑ/ΚΠΑΑ κατά τη διάρκεια της ελληνικής προεδρίας.
Κείμενο Εργασίας 66/2015: The parliamentary dimension of EU external affairs during the 2014 Greek Presidency
Συγγραφείς: Δρ. Στέλιος Σταυρίδης και Δρ. Μαρία Γιαννιού