Η συζήτηση σχετικά με τη θέση του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) όπως έχει εξελιχθεί τα τελευταία τρία χρόνια στηρίζεται στη λογική της αποχώρησης (Brexit). Το ΗΒ πίσω από το προπέτασμα της ρητορείας της δυνητικής του αποχώρησης προσπαθεί πλέον να ασκήσει στρατηγική επιρροή στον μελλοντικό προσανατολισμό της ΕΕ καθιστώντας έτσι εαυτόν δυναμικό παίκτη της ευρωπαϊκής ενοποίησης (Brexin). Ενώ λοιπόν η δημόσια συζήτηση συνεχίζει να επικεντρώνεται στον κίνδυνο ενός Brexit, μια πιο εξειδικευμένη ανάλυση μας καλεί να εξετάσουμε κυρίως την πιθανή διάδοση μιας τάσης αλλαγής του ευρωπαϊκού policy mixκαι επομένως και του χαρακτήρα της ενοποιητικής διαδικασίας στη βάση των βρετανικών αιτημάτων (Brexin) ως προϋπόθεση παραμονής του ΗΒ εντός της ΕΕ. Το παρόν άρθρο αναλύει τα χαρακτηριστικά αυτού του ανανεωμένου βρετανικού ευρωσκεπτικισμού που αναπτύσσεται σε ένα εγχώριο πολιτικό περιβάλλον με έντονες κεντρόφυγες τάσεις (βρετανικός νέο-ευρωσκεπτικισμός). Στη συνέχεια παραθέτει τις πολιτικές διεκδικήσεις που εγείρει η ΜΒ έναντι της ΕΕ και εξηγεί κατά πόσον αυτές προκαλούν βασικές θεμελιακές αρχές του ευρωπαϊκού κεκτημένου (Brexin). Τέλος, προωθεί θεωρητικές ερμηνείες από τη διακυβερνητική ανάλυση βάσει των οποίων μπορεί να εξηγηθεί η στρατηγική του Brexin αλλά και να εκτιμηθούν οι προοπτικές του ευρω-βρετανικού παζαριού σε ένα πλαίσιο πλέον διευρωπαϊκής αμφισβήτησης της ενοποιητικής διαδικασίας προς την ουσιαστική ομοσπονδιοποίηση (εγγενής ευρωσκεπτικισμός).
Κείμενο Εργασίας 62/2015: Ο Βρετανικός Νεο-Ευρωσκεπτικισμός στην Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση: Η Ρητορεία του Brexit και η Στρατηγική του Brexin
Συγγραφείς: Δρ Φιλίππα Χατζησταύρου και κ. Γιώργος Δικαίος