Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ούσα αντιμέτωπη με την πιο σοβαρή προσφυγομεταναστευτική κρίση μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, κατατάσσει την διαχείριση των μεταναστευτικών ροών και την προστασία των εξωτερικών συνόρων ανάμεσα στις κορυφαίες προτεραιότητές της. Η FRONTEX, από την ίδρυσή της το 2004, έχει διαδραματίσει καίριο ρόλο σ’αυτή την κατεύθυνση ενώ το πλαίσιο λειτουργίας της έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές όλα αυτά τα χρόνια. Στην προσπάθεια της να αντιμετωπίσει την κατάσταση στα εξωτερικά σύνορα, η ΕΕ υιοθέτησε την νέα μεταρρύθμιση της FRONTEX, η οποία εγκρίθηκε από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Νοέμβριο του 2019. Το παρόν κείμενο εξετάζει πτυχές του νέου κανονισμού και αξιολογεί τον αντίκτυπό του. Οι αλλαγές που επιφέρει το νέο πλαίσιο λειτουργίας επικεντρώνονται στην αναδιάρθρωση του Οργανισμού στους τομείς της πρόσληψης και κατάρτισης του νέου προσωπικού, με τη δημιουργία ενός σώματος 10,000 μόνιμων συνοριοφυλάκων. Βάσει του νέου κανονισμού, η FRONTEX αποκτά επίσης διευρυμένο ρόλο καθώς η αποστολή της επεκτείνεται και σε χώρες εκτός ΕΕ· ακόμα και σε χώρες που δεν γειτονεύουν με την Ένωση. Επιπλέον, τα κράτη μέλη είναι υποχρεωμένα να εφαρμόζουν συστάσεις και προσεγγίσεις της FRONTEX αναφορικά με την ολοκληρωμένη διαχείριση των συνόρων και πάντα σε στενή συνεργασία με τον Οργανισμό . Τέλος, οι ενισχυμένες αρμοδιότητες της Frontex είναι εμφανείς και κατά την διεξαγωγή των επιχειρήσεων επιστροφών. Εντούτοις, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι ασκείται έντονη κριτική σχετικά με την αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων καθώς επίσης εκφράζονται ανησυχίες σχετικά με το κατά πόσο ο νέος κανονισμός εξασφαλίζει την τήρηση των ευρωπαϊκών και διεθνών κανόνων για τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Το κείμενο υπογράφει ο Κωνσταντίνος Βλαχόπουλος, Βοηθός ερευνητής στο Πρόγραμμα της Μετανάστευσης του ΕΛΙΑΜΕΠ. Για το πλήρες κείμενο (στα αγγλικά) πατήστε εδώ.