• Προς το 2021, η αναθεώρηση της εξωτερικής πολιτικής καθίσταται όλο και περισσότερο αναγκαία για την Άγκυρα, καθοδηγούμενη τόσο από τις διεθνείς, όσο και από τις εγχώριες εξελίξεις.
  • Η τουρκική κυβέρνηση έκανε ένα βήμα προς τα εμπρός, για να αποκαταστήσει τους διαταραγμένους δεσμούς της με τις χώρες της περιοχής, συμπεριλαμβανομένου του Ισραήλ, μόνον στο σημείο όπου το οικονομικό κόστος των διεκδικητικών πολιτικών της άρχισε να απειλεί την εξουσία του προέδρου Ερντογάν.
  • Η ήττα του Ισραηλινού πρωθυπουργού Νετανιάχου στις εκλογές του 2021 έδωσε την ευκαιρία στην Άγκυρα να εντείνει τα διπλωματικά της ανοίγματα προς το Ισραήλ.
  • Οι διμερείς σχέσεις ενδέχεται να ακολουθήσουν διαφορετική πορεία από εκείνη της πρώτης δεκαετίας του 2000, κυρίως επειδή οι βασικές παράμετροι των σχέσεων μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας άλλαξαν, καθώς το Ισραήλ απέκτησε νέους φίλους στη Μεσόγειο και τη Μέση Ανατολή.
  • Η διάβρωση των θεσμών και η επακόλουθη μετατροπή της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε προσωπική υπόθεση του προέδρου καθιστούν τις διμερείς σχέσεις επιρρεπείς σε κρίσεις. Για τους Ισραηλινούς, αυτός είναι ένας διαχειρίσιμος κίνδυνος, τουλάχιστον προς το παρόν, όταν λαμβάνονται υπόψη τα αναμενόμενα οφέλη της Άγκυρας από την εξομάλυνση των σχέσεων με το Ισραήλ.
  • Εν όψει του εντεινόμενου ανταγωνισμού ισχύος μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, της συνεχιζόμενης εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και του παρόντος τοπίου ασφαλείας στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο, οι ευκαιρίες συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας εξακολουθούν να εξαρτώνται από την επίλυση μακροχρόνιων ζητημάτων.

Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφει η Selin Nasi, Ερευνήτρια Εξωτερικού, Πρόγραμμα Τουρκίας.

Διαβάστε το εδώ σε μορφή pdf (στα Αγγλικά).