Ο πληθωρισμός ήρθε ορμητικά στο προσκήνιο τους τελευταίους μήνες, έχοντας πάψει να αποτελεί πρόβλημα για τις ανεπτυγμένες οικονομίες τις προηγούμενες δεκαετίες. Σε αυτό το κείμενο πολιτικής εξηγούμε σε τι οφείλεται ο πληθωρισμός, και πως η κυρίαρχη στάση απέναντί του έχει επηρεαστεί από την αποτυχία των κεϋνσιανών πολιτικών να δαμάσουν τον στασιμοπληθωρισμό του τέλους της δεκαετίας του ’70 και των αρχών της δεκαετίας του ’80. Στη συνέχεια εξετάζουμε κριτικά τις επιλογές πολιτικής για την αντιμετώπιση του πληθωρισμού και των συνεπειών του. Γενικά, οι δημόσιες πολιτικές μπορεί να επιχειρήσουν (α) να μειώσουν τον πληθωρισμό, με αύξηση επιτοκίων ή/και έλεγχο τιμών, (β) να περιορίσουν τις επιπτώσεις στους καταναλωτές, με επιδότηση τιμών ή/και εισοδηματικές μεταβιβάσεις, και (γ) να προστατεύσουν την αγοραστική δύναμη των μισθών, με αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή ή/και κοινωνικά σύμφωνα. Καταλήγοντας, αξιολογούμε τα πλεονεκτήματα, μειονεκτήματα, και διανεμητικές επιπτώσεις κάθε επιλογής.
Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφουν ο Μάνος Ματσαγγάνης, Κύριος Ερευνητής, Επικεφαλής του Παρατηρητηρίου Ελληνικής και Ευρωπαϊκής Οικονομίας, Υπότροφος της Έδρας «Σταύρος Κωστόπουλος» στο ΕΛΙΑΜΕΠ και Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Μιλάνου, και η Σωτηρία Θεοδωροπούλου, Κύρια Ερευνητήρια, Επικεφαλής της Μονάδας Ευρωπαϊκών Οικονομικών Πολιτικών, Κοινωνικών Πολιτικών και Πολιτικών Απασχόλησης, στο Ινστιτούτο των Ευρωπαϊκών Εργατικών Συνδικάτων στις Βρυξέλλες.
Διαβάστε το εδώ (στα Αγγλικά).