Οι πρόσφατες συμφωνίες μεταξύ Ελλάδος, Ιταλίας και Αιγύπτου για την οριοθέτηση των αποκλειστικών οικονομικών τους ζωνών (ΑΟΖ) έφεραν την Διεθνή Σύμβαση περί Δικαίου της Θαλάσσης (UNCLOS) στο προσκήνιο της πολιτικής της Ανατολικής Μεσογείου. Ενώ άλλες διαφορές ελύθησαν μέσω προσφυγής σε δικαιοδοτικά όργανα την δεκαετία του 1980, η UNCLOS προσφέρει ένα κατάλληλο πλαίσιο για την επίλυση της ελληνοτουρκικής διενέξεως για την οριοθέτηση των ΑΟΖ των δύο κρατών. Αν η Τουρκία προσχωρήσει στην UNCLOS, τούτο θα μπορούσε να συμβάλει καίρια στην επίλυση της διαφοράς.

Δείτε περισσότερα εδώ (στα Γερμανικά).

 

 

 

Δημοσίευση: 25/05/2021
Αναλυτές
Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης Κύριος Ερευνητής, Επικεφαλής Προγράμματος Τουρκίας, Αρχισυντάκτης του Journal of Southeast European and Black Sea Studies