Η Ευρωπαϊκή Ένωση κατάφερε να επανατοποθετήσει τη νομοθεσία προστασίας των δεδομένων από την περιφέρεια στο επίκεντρο του νομικού προβληματισμού και του δημόσιου διαλόγου. Και το έπραξε, κυρίως, μέσω της θέσπισης του Γενικού Κανονισμού Προστασίας Δεδομένων (GDPR) και της σχετικής νομολογίας της. Ειδικότερα, η υπόθεση Schrems ΙΙ επιβεβαίωσε πρόσφατα τη ρυθμιστική δυναμική της ΕΕ. Ωστόσο, ενώ η ευρωπαϊκή έννομη τάξη έχει, όντως, υιοθετήσει νευραλγικό ρόλο στην κωδικοποίηση του άγνωστου πεδίου των νέων τεχνολογιών, εξακολουθεί να υπάρχει η ανησυχία ότι η ΕΕ αντιμετωπίζει τις νέες προκλήσεις με έναν αμιγώς τεχνικό τρόπο, παραβλέποντας ίσως την ουσία ενός κανονιστικού πλαισίου. Συγκεκριμένα, διερευνούμε την επίμονη πρόκληση της εκμετάλλευσης δεδομένων στο εμπορικό και πολιτικό πλαίσιο μέσω της τεχνικής microtargeting. Εξηγούμε γιατί ο αλγοριθμικός κανονισμός πρέπει να καταστεί προτεραιότητα της ρυθμιστικής ατζέντας της ΕΕ, έτσι ώστε η ΕΕ να υιοθετήσει έναν προληπτικό παρά πυροσβεστικό ρόλο. Εν τέλει, όμως, οι δυνατότητες που προσφέρει ένα ρυθμιστικό πλαίσιο δεν είναι απεριόριστες σε μια εποχή που η τεχνολογία εξελίσσεται συνεχώς, καθώς αναγκαστικά καλούμαστε να δώσουμε τις μάχες του μέλλοντος με όπλα μιας άλλης εποχής. Έτσι, η επένδυση σε τρόπους δημιουργικής συνύπαρξης με τις εξελισσόμενες αυτές τεχνολογίες πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για την ΕΕ, εξίσου σημαντική με την εξεύρεση τρόπων ρύθμισής τους.
Το κείμενο πολιτικής υπογράφουν ο Καθηγ. Γιώργος Παγουλάτος, Γενικός Διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ και η Βασιλική Πουλά, φοιτήτρια Νομικής Σχολής του LSE, Βοηθός Ερευνήτρια του ΕΛΙΑΜΕΠ και μπορείτε να το διαβάσετε εδώ (στα αγγλικά).