Το νέο βιβλίο της Ντίας Αναγνώστου “The European Convention of Human Rights Regime – Reform of Immigration and Minority Policies from Afar” εξετάζει το μεταβαλλόμενο σύστημα της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΣΔΑ), και το πώς αλληλοεπιδρά με τα κράτη και με μη κυβερνητικούς φορείς, για να επιφέρουν αλλαγές στην πολιτική και στην πρακτική των κρατών.
Γιατί ευάλωτα και περιθωριοποιημένα άτομα που ανήκουν σε μειονότητες και είναι μετανάστες προσφεύγουν όλο και πιο συχνά στο Ευρωπαϊκή Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ); Σε ποιο βαθμό οι προσφυγές αυτές συνδέονται με ευρύτερους στρατηγικούς σκοπούς, όπως την αλλαγή της νομοθεσίας και δημόσιας πολιτικής; Ποιες είναι οι συνέπειες που έχουν οι καταδικαστικές αποφάσεις που αφορούν συστημικά προβλήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις πολιτικές και πρακτικές των κρατών, καθώς και στη δομή και λειτουργία του συστήματος της ΕΣΔΑ;
Μέσα από τη μελέτη που αφορούν τις διακρίσεις κατά των Ρομά και τις παραβιάσεις δικαιωμάτων στον τομέα της μετανάστευσης και του ασύλου, η μονογραφία υποστηρίζει ότι η ΕΣΔΑ ελάχιστα πλέον αποτελεί ένα σύστημα απονομής ατομικής δικαιοσύνης. Ούτε όμως και έχει μεταβληθεί σε ένα σύστημα συνταγματικού δικαστικού ελέγχου. Στη συνολική λειτουργία της και αναφορικά με τον μεγάλο όγκο των συστημικών παραβιάσεων, προσιδιάζει σε ένα σύστημα διεθνικής πειραματικής διακυβέρνησης (transnational experimentalist regime).