Τα φετινά Σεμινάρια Χάλκης που γιορτάζουν τα 20α γενέθλιά τους, επικεντρώνονται στο ρόλο που διαδραματίζουν οι διατλαντικοί θεσμοί στην παροχή ενίσχυσης σε τοπικούς ενδιαφερόμενους έτσι ώστε να απευθύνουν προκλήσεις ασφάλειας στη Μέση Ανατολή, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Αποτελεί μια έκφραση γενικής αποδοχής το γεγονός ότι η φετινή ομάδα είναι μία από τις πιο δυνατές των τελευταίων χρόνων και η πιο πολυάριθμη, αποτελούμενη από 75 συμμετέχοντες. Δείτε την Έκθεση των Σεμιναρίων.
Τα Σεμινάρια διοργανώνονται από το Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) σε συνεργασία με το Balkan Trust for Democracy-Βελιγράδι και με την υποστήριξη του German Marshall Fund of the United States (GMFUS)-Ουάσινγκτον, της Υπηρεσίας Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας (ΥΔΑΣ) του Υπουργείου Εξωτερικών, του ΟΤΕ Α.Ε, της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς, της Αμερικανικής Πρεσβείας στην Αθήνα, του Γαλλικού Ινστιτούτου Αθηνών, του European Fund for the Balkans-Βελιγράδι, της Νομαρχίας Δωδεκανήσου-Ρόδος και της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου-Σύρος.
Η πρώτη συνεδρία της πρώτης μέρας, με τίτλο «Παγκόσμιες πολιτικές στην αυγή του 21ου αιώνα: τάσεις, προκλήσεις, προβλήματα και προοπτικές» ξεκίνησε δυναμικά χαρτογραφώντας τις μελλοντικές τάσεις και προκλήσεις που αναμένεται να προκύψουν στο εγγύς μέλλον. Οι ομιλητές, ανάμεσα σε άλλα θέματα, αναφέρθηκαν και στα διλήμματα μεταξύ πολυπολικότητας και πολυμέρειας που ενδέχεται να αντιμετωπίσουμε σαν νέες ανερχόμενες δυνάμεις και οι οποίες μετατοπίζουν τον άξονα της εξουσίας από τη Δύση όπου ήταν παραδοσιακά τοποθετημένος και στις παγκόσμιες προκλήσεις όπως η ενέργεια και οι κλιματικές αλλαγές που γίνονται ολοένα και πιο πιεστικές.
Η δεύτερη συνεδρία εστίασε στο θέμα «Ξεπερνώντας τα τελευταία εμπόδια στην σταθεροποίηση των Βαλκανίων: Βοσνία-Ερζεγοβίνη και Κόσσοβο» όπου συζητήθηκε εκτενώς η ιδέα της σταδιακής απόσυρσης της διεθνούς κοινότητας από την περιοχή. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας συνεδρίας της ημέρας, το επίκεντρο αποτέλεσε η παρούσα κατάσταση των υποθέσεων στις σχέσεις ΗΠΑ-ΕΕ-Τουρκίας, εστιάζοντας στον αντίκτυπο που πιθανώς να έχει η πολιτική του προέδρου Ομπάμα τόσο στον καθορισμό της σχέσης μεταξύ των τριών παραγόντων όσο και στο μονομερή ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή.
Τη δεύτερη μέρα, η πρωινή συνεδρία εστίασε στην παρούσα κατάσταση και στις προοπτικές για την επίλυση των «παγωμένων διαμαχών» στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας, θέτοντας το ζήτημα τόσο της επέκτασης του ΝΑΤΟ όσο και της σχέσης Ρωσίας-Γεωργίας μετά τον «Πόλεμο του Αυγούστου» του 2008. Οι επόμενες δύο συναντήσεις αξιολόγησαν το παρόν και μέλλον της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας, τη διαδικασία της Βαρκελώνης και την Πρωτοβουλία της Ένωσης για τη Μεσόγειο, ενώ η τελική συνεδρία της ημέρας εξέτασε την παρούσα κατάσταση και τις προοπτικές για επίλυση των περιφερειακών συγκρούσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, στρέφοντας το ενδιαφέρον στη διαμάχη Ισραήλ- Παλαιστίνης. Η λύση των δύο κρατών προωθήθηκε ως η μόνο εφικτή εκδοχή, παρά τις δυσκολίες και τις μακροχρόνιες καθυστερήσεις ενώ η αντίθετη πλευρά, η οποία υποστηρίζει ότι η λύση των δύο κρατών δεν θα εφαρμοστεί ποτέ με βάση τα σημερινά δεδομένα, αποτέλεσε επίσης θέμα αντιδικίας.
Δείτε το πρόγραμμα των Σεμιναρίων σε PDF.
Δείτε τον κατάλογο συμμετεχόντων και ομιλητών σε PDF.