Κατά τη μεταψυχροπολεμική περίοδο η Ελλάδα βρέθηκε σε πλεονεκτική θέση σε σχέση με τα υπόλοιπα κράτη των Βαλκανίων. Η συμμετοχή στους δυτικούς θεσμούς, οι ισχυροί δημοκρατικοί της θεσμοί καθώς και η σχετικά δυναμική οικονομία της αγοράς της έδιναν τον τίτλο της πιο σταθερής χώρας στην περιοχή. Η οικονομική δραστηριότητα και οι πολιτικές πρωτοβουλίες της Ελλάδας στα Βαλκάνια, με αποκορύφωμα την ελληνική προεδρία της ΕΕ του 2003 και την Ατζέντα της Θεσσαλονίκης, αποτέλεσαν το επιστέγασμα αυτής της κεντρικής θέσης της χώρας στην περιοχή. Η εικόνα πάντως που διατηρεί η Ελλάδα για το ρόλο και την επιρροή της στην περιοχή φαίνεται να είναι διογκωμένη σε σχέση με την αντίληψη που έχουν για αυτά οι ίδιοι οι Βαλκάνιοι γείτονες. Το παρόν κείμενο εργασίας παρουσιάζει τα συμπεράσματα μιας διαδικτυακής έρευνας με απόψεις διαμορφωτών κοινής γνώμης των χωρών των Βαλκανίων σχετικά με το ρόλο της Ελλάδας στην περιοχή πριν και κατά τη διάρκεια της κρίσης. Παρουσιάζονται ενδιαφέροντα συμπεράσματα που θέτουν, εν μέρει, υπό αμφισβήτηση κεντρικές παραδοχές της Ελλάδας για τα μεταψυχροπολεμικά Βαλκάνια. Το παρόν κείμενο εργασίας συμβάλλει στην – αναγκαία λόγω της κρίσης – αυστηρή αξιολόγηση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, των μέσων και των αποτελεσμάτων της.
Συγγραφείς: Ιωάννης Αρμακόλας και Αναστάσιος Βάλβης