Η Γερμανία στα τέλη του 2020 βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Επαινέθηκε από τον Πρόεδρο Ερντογάν ως μία από τις «λογικές χώρες εντός της ΕΕ» και από τον σύμβουλό του Ιμπραήμ Καλίν επειδή «έπαιξε εξαιρετικά θετικό ρόλο». Η Γερμανία έχει «κερδίσει» αυτήν την εκτίμηση ως αποτέλεσμα των προσπαθειών διαμεσολάβησης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σχετικά με τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο και για την αποφυγή αυστηρότερων κυρώσεων από την ΕΕ. Ωστόσο, όσον αφορά τη σύγκρουση μεταξύ Γαλλίας και Τουρκίας για το Ισλάμ και τον Ισλαμισμό και την ελευθερία της έκφρασης, η Γερμανία δεν μπορεί να μεσολαβήσει. Παρόμοιες συγκρούσεις θα απασχολούν τη Γερμανία για τα επόμενα χρόνια και οι Τουρκο-Γερμανοί, σχεδόν τρία εκατομμύρια πλέον, θα βρίσκονται στο κέντρο αυτής της αντιπαράθεσης.

Οι παρατηρητές της Τουρκίας ανέμεναν από τη γερμανική προεδρία της ΕΕ μια νέα ώθηση στις σχέσεις ΕΕ-Τουρκίας, αλλά το πρόγραμμα της προεδρίας δεν ανέφερε καν την Τουρκία.  Από την αρχή της προεδρίας, υπήρχε υψηλή ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο μεταξύ Τουρκίας από την μια, και της Ελλάδος και της Κύπρου, από την άλλη, οι οποίες υποστηρίχθηκαν από την Γαλλία. Η Γερμανία προσπάθησε να μεσολαβήσει μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας, το οποίο αναγνωρίστηκε θετικά από την Τουρκία και επικρίθηκε από την Ελλάδα. Από τα μέσα Οκτωβρίου υπάρχει μια επιπλέον αντιπαράθεση μεταξύ ενός κράτους μέλους (Γαλλία) και της Τουρκίας σχετικά με το Ισλάμ και τον Ισλαμισμό και την ελευθερία της έκφρασης. Εδώ, η Γερμανία δεν μπορεί να μεσολαβήσει. Η Γερμανία θα αντιμετωπίσει παρόμοια ζητήματα με τη Γαλλία, όσον αφορά τις μουσουλμανικές κοινότητές της. Ποιος θα χρηματοδοτήσει τα τζαμιά, ποιος θα εκπαιδεύσει τους ιμάμηδες, τι θα περιλαμβάνει το κήρυγμα. Οι Τουρκο-Γερμανοί εκπροσωπούνται επαρκώς στα κοινοβούλια της Γερμανίας, ωστόσο, αντιπροσωπεύουν σχεδόν αποκλειστικά κεντροαριστερά κόμματα, επικρίνουν τον αυταρχισμό της Τουρκίας και θεωρούνται προδότες από την τουρκική κυβέρνηση. Οι Τουρκο-Γερμανοί που δραστηριοποιούνται σε ΜΚΟ ή σε πολιτικά κόμματα φιλικά προς το AKP, έχουν μικρή επιρροή στη Γερμανία. Εάν μέχρι την επόμενη σύνοδο κορυφής της ΕΕ τον Μάρτιο του 2021 δεν υπάρχουν θετικές εξελίξεις, τότε θα πρέπει να γίνει συζήτηση όχι μόνον για κυρώσεις, αλλά και για ένα νέο πλαίσιο για τις σχέσεις πέρα από την ενταξιακή διαδικασία.

Μπορείτε να διαβάσετε το Κείμενο Πολιτικής, που υπογράφει ο Εκρέμ Έντυ Γκιουζέλντερε, Κύριος Ερευνητής Εξωτερικού στο Πρόγραμμα Τουρκίας εδώ (στα Αγγλικά).