- Η θέση της Τουρκίας σε έναν «μεταδυτικό κόσμο» συζητείται ευρέως, καθώς η Ασία αναδεικνύεται στο νέο δημογραφικό και οικονομικό επίκεντρο του κόσμου.
- Η επιδίωξη της Τουρκίας για στρατηγική αυτονομία είναι ζωτικής σημασίας για όλες τις θεωρήσεις του Ευρασιατισμού ως αποτέλεσμα της ανόδου των αναδυόμενων δυνάμεων παγκοσμίως και της μετάβασης σε ένα πολυπολικό διεθνές σύστημα.
- Η ανάδυση μιας αναθεωρητικής Ρωσίας, η οποία απειλεί να καταστρέψει την παγκόσμια τάξη πραγμάτων που ισχύει από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αποτέλεσε μια ισχυρή προειδοποίηση στους γείτονές της, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας.
- Οι ρωσοτουρκικές σχέσεις δεν διαμορφώθηκαν από την κοινή ταυτότητα, τα κοινά συμφέροντα και τις κοινές αντιλήψεις περί απειλών, αλλά αντίθετα παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό εργαλειακές και καθοδηγούμενες από την ανάγκη.
- Η τουρκική κυβέρνηση δεν μπορεί να υποστηρίξει με συνέπεια τη ρητορική μιας Τουρκίας «προστάτιδας των καταπιεσμένων» όταν πρόκειται για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των Ουιγούρων έναντι του κινεζικού καθεστώτος.
- Η Ουκρανία και η αντίδραση της Δύσης στη ρωσική επιθετικότητα διέψευσε τους τουρκικούς ευρασιατιστικούς ισχυρισμούς ότι η Ουκρανία ήταν «αβοήθητη» και ότι η Δύση είχε εισέλθει σε μία φάση «σοβαρής και μη αναστρέψιμης παρακμής».
Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφει ο Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης, Κύριος Ερευνητής, Επικεφαλής Προγράμματος Τουρκίας του ΕΛΙΑΜΕΠ, Αναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μπίλκεντ. Διαβάστε το εδώ σε μορφή pdf (στα Αγγλικά).
