- Η υποεκπροσώπηση των γυναικών στη δημόσια ζωή της Τουρκίας είναι ένα επίμονο και μακροχρόνιο φαινόμενο, παρά την κοινωνικοοικονομική πρόοδο που έχει επιτευχθεί τις τελευταίες δύο δεκαετίες.
- Ορισμένοι δείκτες υποδηλώνουν ότι το πρόβλημα επιδεινώνεται τα τελευταία χρόνια και η αποχώρηση της Τουρκίας από τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης το 2021 έχει εντείνει τους φόβους για περαιτέρω επιδείνωση.
- Οι διακρίσεις εις βάρος των γυναικών δεν είναι μόνο κανονιστικά λανθασμένες, αλλά και πρακτικά αυτοκαταστροφικές, καθώς στερούν από τη χώρα πόρους, ταλέντα και τεχνογνωσία που χρειάζεται για να αυξήσει τα επίπεδα ευημερίας.
- Ωστόσο, οι γυναικείες οργανώσεις στην Τουρκία είναι πολυάριθμες, ορατές και επίμονες στα αιτήματά τους για πραγματική ισότητα και τερματισμό των διακρίσεων.
- Για να αντιμετωπιστούν βασικές πτυχές του προβλήματος, όπως τα χαμηλά ποσοστά απασχόλησης των γυναικών που καταγράφουν ρεκόρ, η Τουρκία πρέπει να επιστρέψει σε υψηλού επιπέδου βιώσιμη ανάπτυξη και να προωθήσει τη γυναικεία επιχειρηματικότητα.
Το Policy brief υπογράφει ο Δημήτρης Τσαρούχας, Κύριος Ερευνητής Εξωτερικού στο Πρόγραμμα Τουρκίας.
Διαβάστε το εδώ (στα Αγγλικά).