Οι λαϊκιστές δίνουν πολιτική φωνή στους αδύναμους, αλλά δεν δίνουν σε όλους τους αδύναμους ίση φωνή, γράφει σε άρθρο του στην Καθημερινή ο καθηγητής Δημήτρης Σωτηρόπουλος, κύριος ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ.  Η συζήτηση για τον λαϊκισμό περιστρέφεται γύρω από τον ορισμό του και τα αίτια της ανόδου του ενώ σπάνια επικεντρώνεται στο πώς μελλοντικά θα καμφθεί η ζήτηση για λαϊκιστικές κυβερνήσεις και πολιτικές, επισημαίνει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος.  Ακόμα και όσοι συμπαθούν τον λαϊκισμό, γιατί αυτός συντελεί στην αυξημένη πολιτική συμμετοχή και στην έκφραση συμφερόντων παραγκωνισμένων ή αδύναμων ομάδων, αντιλαμβάνονται ότι μπορεί να γίνει απειλητικός για τη δημοκρατία, εξηγεί ο καθηγητής.  Οι λαϊκιστές εκφράζοντας την πεποίθησή τους ότι αυτοί εκπροσωπούν αυθεντικά τον λαό, υπονομεύουν την ανεξαρτησία της δικαστικής εξουσίας και των μέσων μαζικής ενημέρωσης από την εκτελεστική εξουσία και εξισώνουν τους αντιπάλους τους με εξωτερικούς εχθρούς, τονίζει ο κ. Σωτηρόπουλος. Επιπλέον, αν ο λαϊκισμός είναι δεξιόστροφος, περιορίζει την προστασία των μειονοτήτων και των προσφύγων και μεταναστών. Αν είναι αριστερόστροφος, πιέζει πολύ τις ιδιωτικές επιχειρήσεις και τα μεσαία και ανώτερα εισοδήματα, αναφέρει ο Δημήτρης Σωτηρόπουλος.  Επίσης υιοθετεί μέτρα όχι γενικά υπέρ των λαϊκών στρωμάτων αλλά ειδικά υπέρ ορισμένων από αυτά π.χ υπέρ όσων εκπροσωπούνται από επιλεγμένα συνδικάτα.

Μπορείτε να διαβάσετε όλο το άρθρο εδώ