Για το Brexit και την δυναμική που αυτό δημιουργεί στην πολιτική σκηνή του Ηνωμένου Βασιλείου γράφει στα εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” ο Λουκάς Τσούκαλης, Πρόεδρος του ΕΛΙΑΜΕΠ και Καθηγητής της Sciences Po, στο Παρίσι.
Ακολουθεί το άρθρο του κ. Τσούκαλη:
Τελικά, οι αδιάλλακτοι είναι αυτοί που κάνουν τους πιο δύσκολους συμβιβασμούς, γιατί δεν έχουν τους εαυτούς τους απέναντι. Φαίνεται ότι ο Μπόρις Τζόνσον θα αποτελέσει το πιο πρόσφατο παράδειγμα μετά τη συμφωνία που προέκυψε από τις διαπραγματεύσεις του Ηνωμένου Βασιλείου με την Ευρωπαϊκή Ενωση των 27. Απείλησε με άτακτη έξοδο στις 31 Οκτωβρίου χωρίς συμφωνία, υπήρξε ο πιο άτεγκτος υποστηρικτής του καθαρού Brexit και με όχημα την αδιαλλαξία στο θέμα αυτό αναρριχήθηκε στον θώκο του πρωθυπουργού. Την τελευταία στιγμή όμως έκανε τον πιο επώδυνο συμβιβασμό αναγνωρίζοντας στην πράξη ότι ο συσχετισμός δυνάμεων μεταξύ της χώρας του και της EE δεν του άφηνε μεγάλα διαπραγματευτικά περιθώρια. Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά από τη δική μας επώδυνη εμπειρία των τελευταίων χρόνων;
Αμοιβαίες παραχωρήσεις, πολύ περισσότερες από την πλευρά του Ηνωμένου Βασιλείου, σε συνδυασμό με τη λεγόμενη δημιουργική ασάφεια σε ευαίσθητα θέματα (δεν ζηλεύω όσους κληθούν και από τις δύο πλευρές να εφαρμόσουν τις σχετικές πρόνοιες), προσέφεραν τα απαραίτητα υλικά για τη νέα συμφωνία. Θα περάσει όμως από το βρετανικό κοινοβούλιο; Δεν θα είναι διόλου εύκολη υπόθεση για τον κ. Τζόνσον. Αλλά ίσως οι βρετανοί βουλευτές, που απέρριπταν μέχρι σήμερα τη μια συμφωνία μετά την άλλη, να έχουν πλέον αγγίξει τα όριά τους. Οι πιθανότητες μιας θετικής απόφασης από τη Βουλή των Κοινοτήτων φαίνονται μεγαλύτερες από ποτέ άλλοτε, αν και μια τέτοια θετική απόφαση δεν μπορεί ακόμη να θεωρείται δεδομένη. Και μετά; Μετά μάλλον πρόωρες εκλογές, στις οποίες υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να επιβραβευτούν η φαινομενική αδιαλλαξία και κυρίως ο τυχοδιωκτισμός. Ζούμε σε περίεργες εποχές και επικίνδυνες.
