Δύο είναι οι βασικοί λόγοι που ερμηνεύουν την έξαρση των τουρκικών στρατιωτικών επιχειρήσεων τους τελευταίους μήνες, υποστηρίζει σε άρθρο του στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, ο αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος  Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστήμιου Μπίλκεντ και επιστημονικός συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ, Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης. Ο πρώτος λόγος είναι η επιβεβαίωση της ύπαρξης στρατηγικού κενού στη Μέση Ανατολή. Η μάλλον χλιαρή καταδίκη που επεφύλαξε η διεθνής κοινότητα στην εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στη βορειοανατολική Συρία ενθάρρυνε τις τουρκικές φιλοδοξίες. Η Άγκυρα εμφανίζεται έτοιμη να διαθέσει στρατιωτικές δυνάμεις για να προασπίσει αυτό που ορίζει ως ζωτικά της συμφέροντα. Όπως επισημαίνει ο Ιωάννης Ν. Γρηγοριάδης, κομβικής σημασίας είναι και η εμπέδωση της πεποίθησης ότι υφίσταται στενός προσωπικός δεσμός μεταξύ των προέδρων Ερντογάν και Τραμπ, ο οποίος θα λειτουργήσει προστατευτικά για τα τουρκικά συμφέροντα, ασχέτως των εισηγήσεων του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών και των αποφάσεων του Κογκρέσου. Η πρόσφατη γενναία μείωση των επιτοκίων από την τουρκική κεντρική τράπεζα θα ήταν αδιανόητη σε ένα περιβάλλον αστάθειας  στις σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών – Τουρκίας, τονίζει ο αναπληρωτής καθηγητής. Ο δεύτερος λόγος ανάγεται στις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία. Η ήττα του κυβερνώντος κόμματος της Τουρκίας στους μεγάλους δήμους της χώρας, αλλά και η ανακοίνωση της ίδρυσης πολιτικών κομμάτων από τους Αλί Μπαμπατζάν και Αχμέτ Νταβούτογλου, περιγράφουν το 2020 ως μία χρονιά δύσκολη για τον κ. Ερντογάν και, όπως λέει ο Δρ. Γρηγοριάδης, δεν αποκλείεται και η προκήρυξη προώρων εκλογών.

Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ.