“Εν κατακλείδι, η μέχρι στιγμής αντίδραση της ΕΕ στην κρίση του κορονοϊού στο δημοσιονομικό πεδίο διαφοροποιείται από τις εμπειρίες του παρελθόντος κι έχει μερικές πολύ ενδιαφέρουσες συνέπειες για τον κοινοτικό προϋπολογισμό. Από την άλλη πλευρά, το νέο χρηματοδοτικό μέσο δεν συνδέεται άμεσα με την οικονομική διακυβέρνηση της ΟΝΕ (η πρόταση που είχαν υποβάλει τον Μάρτιο του 2020 οι εννέα χώρες-μέλη του Νότου για την έκδοση κορονο-ομολόγων δεν είχε συνέχεια), δεν βασίζεται σε κάποια ριζική επαναδιατύπωση της έννοιας της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και δεν έχει μόνιμο χαρακτήρα. Οι επιπτώσεις του Next Generation EU θα γίνουν βεβαίως ορατές σταδιακά κατά την επόμενη πενταετία, όταν και θα υλοποιηθούν οι δράσεις του. Στην πράξη, πολλά θα κριθούν από την αποτελεσματικότητα του συντονισμού ανάμεσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς και τις εθνικές κυβερνήσεις και διοικήσεις κατά τη διαμόρφωση και των υλοποίηση των προγραμμάτων του νέου μέσου, αλλά και κατά τη διαμόρφωση και αναθεώρηση του μείγματος των ασκούμενων εθνικών και ευρωπαϊκών δημόσιων πολιτικών. Οι προκλήσεις θα είναι τεράστιες.”

Γράφει ο Γιώργος Ανδρέου σε άρθρο του στο capital.gr

Μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο εδώ