Οι γεωπολιτικές αλλαγές στην ευρύτερη περιοχή, οι τεχνολογικές εξελίξεις και η διαμόρφωση μιας νέας οικονομικής, δημογραφικής και πολιτικής πραγματικότητας στο εσωτερικό της χώρας ασφαλώς δεν έχουν αφήσει ανεπηρέαστες τις ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένου και του Στρατού Ξηράς (Σ.Ξ.). Η ταχεία προσαρμογή στα νέα δεδομένα αποτελεί άμεση προτεραιότητα, καθώς οι αμυντικές δαπάνες έχουν μειωθεί συνολικά κατά 40% από το 2010 και η λειτουργία του μηχανισμού με κεκτημένη ταχύτητα δεν είναι πλέον εφικτή. Στο πλαίσιο μιας ευρύτερης διαδικασίας αμυντικής αναθεώρησης χρειάζεται άμεση υλοποίηση του υφιστάμενου σχεδιασμού για νέα, πιο «λιτή» δομή δυνάμεων, με συνολική μείωση μεγέθους του Σ.Ξ. για να διατηρήσει ή και να αυξήσει τη μαχητική του ικανότητα. Ταυτόχρονα, η απλοποίηση της δομής δυνάμεων θα συμβάλει και στην ταχύτερη λήψη αποφάσεων, που αποτελεί καθοριστικό παράγοντα σε κάθε στρατιωτική επιχείρηση.

Ιδιαίτερη μέριμνα χρειάζεται για το ανθρώπινο δυναμικό, τον σημαντικότερο πολλαπλασιαστή ισχύος, με πρωτοβουλίες για ανύψωση ηθικού, αξιοκρατία και βέλτιστη αξιοποίηση, καθώς και αναβάθμιση της εκπαίδευσης σε όλα τα επίπεδα. Πλέον αυτού είναι πολλά αυτά που πρέπει –και είναι εφικτό– να γίνουν (και έχουν σε μεγάλο βαθμό την αποδοχή της φυσικής ηγεσίας): μείωση αριθμού ανωτάτων αξιωματικών, κλείσιμο μονάδων (με ισοδύναμο αποτέλεσμα για τοπικές κοινωνίες όπου αυτό είναι εφικτό) και ολοκλήρωση της μεταφοράς των κέντρων εκπαίδευσης, αλλαγές στη στρατιωτική θητεία (εξομοίωση διάρκειας με Π.Α., Π.Ν.), μεταφορά μονάδων και προσωπικού εκτός Λεκανοπεδίου στο μέτρο του δυνατού, κεντρικός σχεδιασμός σε θέματα προμηθειών, αλλαγή του θεσμικού πλαισίου μεταθέσεων, αξιοποίηση νέων τεχνολογιών και επιχειρησιακών δογμάτων και εκσυγχρονισμός υλικού κυρίως μέσω παραχωρήσεων (π.χ. απόκτηση ελικοπτέρων Kiowa από ΗΠΑ). Στο πλαίσιο των συζητούμενων αλλαγών, ασφαλώς θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και ο πολυδιάστατος κοινωνικός ρόλος του Σ.Ξ.

Φαίνεται να υπάρχει σε εξέλιξη μια σημαντική προσπάθεια μετεξέλιξης του Σ.Ξ. Θα πρέπει να δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις (διακομματική στήριξη) για να αντιμετωπιστούν συντεχνιακές αντιστάσεις, τοπικιστικές αντιδράσεις και γραφειοκρατική αδράνεια και να υπάρξει θεσμική κατοχύρωση των αλλαγών για να εξασφαλιστεί η απαραίτητη συνέχεια.

Πηγή: Καθημερινή