Ο πόλεμος είναι ένα κοινωνικο-ιστορικό φαινόμενο το οποίο αναπτύσσεται συνεχώς, και αλλάζει ραγδαία μορφή εξαιτίας της εξίσου αλματώδους ανάπτυξης της πολεμικής τεχνολογίας (επιτεύγματα αμυντικής βιομηχανίας), η οποία συμπαρασύρει τη στρατιωτική επίνοια. Παραλλήλως προκύπτει η ανάγκη μεταβολής των κανόνων διεξαγωγής του πολέμου (λ.χ. Δίκαιο Ενόπλων Συγκρούσεων), δηλαδή επιχειρείται να κανονικοποιηθεί μια κατάσταση εκ προοιμίου «άναρχη». Ο άνθρωπος είναι το υποκείμενο του πολέμου, το οποίο διαθέτει σταθερά σωματικά και πνευματικά γνωρίσματα, είναι δε ενταγμένο σ’ ένα συγκριτικά σταθερό γεωγραφικό και κοινωνικό περιβάλλον, και ως εκ τούτου παρατηρούνται διαχρονικά κάποια κοινά χαρακτηριστικά στην αντίληψη περί πολέμου.
Αναντίρρητα παγκοσμίως παρατηρείται μια εγρήγορση της στρατιωτικής σκέψης, αύξηση του ενδιαφέροντος για τη θεωρία και παράλληλα απόπειρα εφαρμογής νέων επιχειρησιακών δογμάτων, με στόχο την καλύτερη εκμετάλλευση των υπαρχόντων στοιχείων ήπιας και σκληρής ισχύος, προς επίτευξη των στρατηγικών και τακτικών στόχων. Το Δόγμα το οποίο αποτελείται από ένα άθροισμα θεωρητικών αξιωμάτων («πλέγμα» θεωρητικών στρατιωτικών υπολογισμών, μεθόδων, διαδικασιών, κατευθυντήριων ιδεών, οδηγιών δράσης), καθορίζει τη δομή και την οργάνωση, τις προμήθειες, τον τρόπο εκπαίδευσης και δράσης των ενόπλων δυνάμεων, τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε περίοδο πολεμικών επιχειρήσεων.
Σκοπός της παρούσης είναι η ενημέρωση μέσω δύο ελληνικών κέντρων προαγωγής της στρατηγικής σκέψης, του ΕΛΙΑΜΕΠ και του Ελληνικού Κέντρου Ελέγχου Όπλων (Ε.Κ.Ε.Ο.), περί της νεο-αναδυόμενης επιχειρησιακής φιλοσοφίας στους κόλπους των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων. Ο όρος «Πολύ-χωρική μάχη» (multi–domainbattle–MDB) και οι εμπερικλειόμενες επιχειρησιακές καινοτομίες, οι οποίες αναλύονται μέσω του ανά χείρας κειμένου για πρώτη φορά σε εθνικό επίπεδο, εικάζεται ότι θα κυριαρχήσουν τα επόμενα έτη σε κάθε μορφή σύγχρονης σύρραξης. Δύναται η νέα στρατιωτική φιλοσοφία της Πολύ-χωρική μάχης να καταστεί πράγματι το νέο επιχειρησιακό δόγμα, αντικαθιστώντας σταδιακά την ισχύουσα αντίληψη περί του Air–land Battle, ή θα έχει την τύχη του Strategic Land Power; Μπορεί η πολυπροβαλόμενη «καινοτομία» των M.D.O. να καταστεί το χρήσιμο εργαλείο μέσω του οποίου αφενός θα παρακαμφθεί η εντυπωσιακή εξέλιξη των ικανοτήτων των δυνητικών αντιπάλων, αφετέρου θα δημιουργεί τα τακτικής φύσεως πλεονεκτήματα τα οποία θα οδηγούν στην ταχύτερη επίτευξη των στρατηγικών σκοπών;
Ο νέος τρόπος διεξαγωγής διακλαδικών επιχειρήσεων αφορά την Ελλάδα άμεσα διότι πρωτίστως θα πρέπει να μελετηθεί η δυνατότητα εφαρμογής σε επίπεδο εθνικών ενόπλων δυνάμεων, δευτερευόντως διότι η μείζονα απειλή κατά της ελληνικής εδαφικής ακεραιότητας, δηλαδή οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις (T.S.K.), εφήρμοσαν το προειρημένο Δόγμα στη διάρκεια της επιχείρησης «Ασπίδα του Ευφράτη» (Fırat Kalkanı Harekâtı).