- Η Τουρκία, όπως και ορισμένες ανατολικές και δυτικές χώρες, αποσύρεται σταδιακά από τη λογική των διεθνών συνεργασιών και καταφεύγει σε μια νέα διάκριση μεταξύ πολιτισμών, προβαίνοντας σε μία σύνθεση του εθνικισμού με νοσταλγικά οράματα ιστορίας, μνήμης και θρησκείας. Αυτός ο μετασχηματισμός έχει προκύψει υπό τον έλεγχο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (Adalet ve Kalkınma Partisi-AKP) και των ανεπίσημων εταίρων του στον συνασπισμό, όπως οι ισλαμιστές και οι εθνικιστές, και του προκύπτοντος αποευρωπαϊσμού της χώρας (Öztürk 2021).
- Οι αριθμοί αυτοί καταδεικνύουν ότι η πιο προσφατη ροή αποτελεί σημαντικό κύμα μετανάστευσης από την Τουρκία, το μεγαλύτερο από τη δεκαετία του 1990, όταν εκτοπισμένοι, πολιτικά δραστήριοι Κούρδοι εγκατέλειψαν τη χώρα σε αριθμούς ρεκόρ λόγω των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την ποινικοποίηση που υπέστησαν. Επιπλέον, μπορεί να υποστηριχθεί με ευκολία ότι η Τουρκία χάνει επίσης ορισμένους από τους πιο ικανούς ανθρώπους της λόγω της κοινωνικοπολιτικής πίεσης και των συρρικνούμενων οικονομικών συνθηκών.
- Το νέο κύμα μετανάστευσης αλλάζει το σημερινό προφίλ της τουρκικής διασποράς σε ευρωπαϊκές χώρες. Οι πρόσφατοι μετανάστες δεν είναι απαραίτητα αλληλέγγυοι και μπορεί να έχουν ανταγωνιστικά συμφέροντα. Οι δυναμικές αυτές μεταφέρονται στις χώρες προορισμού, όπως η Γερμανία, η Γαλλία, η Σουηδία και το Ηνωμένο Βασίλειο, όπου οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των νεοεισερχομένων και των παλαιότερων ομάδων διασποράς από την Τουρκία προκαλούν νέες εντάσεις. Επιπλέον, ορισμένα τμήματα της διασποράς υποστηρίζουν τα αυταρχικά μέτρα, με διευρυνόμενα ζητήματα εμπιστοσύνης να καταγράφονται μεταξύ των ομάδων της διασποράς με διαφορετικό υπόβαθρο. Αυτές οι νέες εξελίξεις καθιστούν τη διασπορά έναν ιδιαίτερα αμφισβητούμενο χώρο και ένα πεδίο ανταγωνισμού για τη διακρατικοποίηση των εσωτερικών διαφορών της Τουρκίας.
- Η συνολική ανάλυση των συνεντεύξεων έδειξε ότι εκείνοι που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν το αποφάσισαν γρήγορα, χωρίς να έχουν την ευκαιρία να αξιολογήσουν τις συνέπειες, τις καλύτερες διαδρομές ή εναλλακτικές λύσεις. Άλλοι που έφυγαν οικειοθελώς εξέταζαν αυτή την απόφαση για μεγάλο χρονικό διάστημα και είχαν κάνει έρευνες σχετικά με ποια χώρα ή τομέας θα ήταν ο πιο επωφελής γι’ αυτούς. Συνεντεύξεις με εκείνους που δεν χρειάζονταν να διαφύγουν άμεσα έδωσαν την εντύπωση ότι υπάρχει μια μεγαλύτερη κοινότητα στην Τουρκία αυτή τη στιγμή που μπορεί να σχεδιάζει να φύγει με την πρώτη ευκαιρία και οι τάσεις μετανάστευσης για αλλαγή τρόπου ζωής που παρατηρούμε σήμερα μπορεί να αποτελέσει την κορυφή του παγόβουνου μακροπρόθεσμα.
Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφουν ο Ahmet Erdi Öztürk, Αναπληρωτής Καθηγητής στο London Metropolitan University, Ερευνητής Marie Sklodowska Curie στο Πανεπιστήμιο του Coventry, Ερευνητής Εξωτερικού στο Πρόγραμμα Τουρκίας του ΕΛΙΑΜΕΠ και η Bahar Baser, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια πολιτικής της Μέσης Ανατολής στο Πανεπιστήμιο Durham. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ (στα Αγγλικά).