- Το μερίδιο της πυρηνικής ενέργειας στο συνολικό ηλεκτροπαραγωγικό δυναμικό της Ασίας έχει αυξηθεί σημαντικά τις τελευταίες δύο δεκαετίες. Η Κίνα αποτελεί έναν από τους κυρίαρχους παίκτες στην ήπειρο, αναπτύσσοντας ένα ισχυρό πρόγραμμα πυρηνικής ενέργειας, ενώ το Ιράν και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα εισήγαγαν την πυρηνική ενέργεια στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, με την Τουρκία να σχεδιάζει να ακολουθήσει τα βήματά τους το 2023.
- Η υιοθέτηση της πυρηνικής ενέργειας προκαλεί ανησυχίες σχετικά με τη διάδοση και τη δυνατότητα κατασκευής πυρηνικών όπλων. Ορισμένες χώρες χρησιμοποιούν μη στρατιωτικά πυρηνικά προγράμματα προκειμένου να αναπτύξουν μια ισχυρή υποδομή που θα τους επιτρέψει να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Μια τέτοια δυναμική είναι πιθανό να έχει αποσταθεροποιητικές επιπτώσεις στη Μέση Ανατολή και την Ασία.
- Η διεθνής συγκυρία καθιστά απίθανη την ισχυροποίηση του καθεστώτος μη διάδοσης των πυρηνικών όπλων στο εγγύς μέλλον. Ο πόλεμος στην Ουκρανία κατέδειξε την ανάγκη για μια νέα γενιά αρνητικών εγγυήσεων ασφαλείας και συλλογικής άμυνας που θα προστατεύει τις χώρες από πυρηνικούς εκβιασμούς.
Το Policy brief υπογράφει η Eliza Gheorghe, Ερευνήτρια Εξωτερικού στο Πρόγραμμα Τουρκίας του ΕΛΙΑΜΕΠ και Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Μπιλκέντ.
Διαβάστε το εδώ (στα Αγγλικά).