Εξετάζουμε τον ρόλο της μετανάστευσης από μια χώρα που βρίσκεται σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση, όταν συνοδεύεται από εφαρμογή μέτρων δημοσιονομικής εξυγίανσης. Οι προσομοιώσεις με βάση το μακροοικονομικό μας υπόδειγμα δείχνουν ότι το 1/3 της μείωσης του ελληνικού ΑΕΠ και το 10% των εκροών μετανάστευσης κατά την κρίση της περιόδου 2010-2015 αποδίδεται στη δημοσιονομική λιτότητα. Μελετώντας ένα σενάριο χωρίς μετανάστευση προς το εξωτερικό βρίσκουμε ότι η μείωση του ΑΕΠ θα ήταν μικρότερη κατά περίπου 20%. Η μελέτη μας αναδεικνύει την αμφίδρομη σχέση μεταξύ της μετανάστευσης και της δημοσιονομικής λιτότητας. Από τη μια πλευρά, οι αυξήσεις της φορολογίας εισοδήματος οδηγούν σε παρατεταμένες μεταναστευτικές εκροές. Από την άλλη πλευρά, λόγω ενδογενούς διαρροής εσόδων, οι μεταναστευτικές εκροές οδηγούν σε μεγαλύτερες φορολογικές αυξήσεις και επιμήκυνση του χρόνου επίτευξης ενός δεδομένου στόχου για το δημόσιο χρέος. Επιπλέον, τα οφέλη σε όρους μείωσης της ανεργίας είναι προσωρινά, καθώς αντιστρέφονται με την πάροδο του χρόνου.
Το κείμενο υπογράφει η Ευγενία Βέλλα, Μεταδιδακτορική Επιστημονική Υπεύθυνη του ΕΛΙΔΕΚ & Επίκουρη Καθηγήτρια υπό διορισμό στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ερευνήτρια, ΕΛΙΑΜΕΠ και Fundació MOVE. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ (στα Αγγλικά).