- Υπάρχει μια διαχρονική αντίληψη πως η Ρωσική Ομοσπονδία, και οι ιστορικοί προκάτοχοί της (η Ρωσική Αυτοκρατορία και η ΕΣΣΔ), επιθυμούν τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου.
- Η Βρετανική Αυτοκρατορία θεωρούσε την περιοχή ως ζωτικής σημασίας, καθώς ένωνε την Βρετανία με την Ινδία και τις επικράτειες στην Ωκεανία μέσω της Διώρυγας του Σουέζ. Έτσι, η Βρετανία τον 19ο αιώνα ακολούθησε μια πολιτική στρατιωτικής υπεράσπισης της Διώρυγας, που συνοδευόταν από τη συστηματική υποστήριξη μιας τοπικής δύναμης (κυρίως της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) ως αντίβαρο στις ρωσικές απειλές.
- Η πολιτική αυτή έμεινε απαράλλαχτη μέχρι την αρχή του Ψυχρού Πολέμου. Η Βρετανική Αυτοκρατορία προέβη σε πολλαπλές ενέργειες κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου για να απομακρύνει την Ελλάδα από την ΕΣΣΔ μετά την ήττα του Άξονα. Μεταξύ των ενεργειών ήταν και οι δύσκολες συμφωνίες με τους Σοβιετικούς για το μέλλον της Ευρώπης και οι στρατιωτικές συγκρούσεις με αριστερούς Έλληνες αντάρτες.
- Στον απόηχο της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, έχει υπάρξει μια σημαντική αύξηση στον αριθμό των πολεμικών πλοίων στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς η Ρωσία αναγνωρίζει τη σημασία που προσδίδει το ΝΑΤΟ στην συγκεκριμένη περιοχή και ελπίζει να πετύχει δυσανάλογα κέρδη με την απειλητική παρουσία της εκεί.
- Αυτά περιλαμβάνουν τον απόλυτο έλεγχο της Μαύρης Θάλασσας, τη δέσμευση σημαντικής δύναμης του ΝΑΤΟ σε μια περιοχή που είναι περιφερειακή στην ρωσική παράκτια άμυνα, και την προσπάθεια να καταστήσει τις τοπικές πηγές ενέργειας ευάλωτες.
Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφει ο Κωνσταντίνος Καψάσκης, Ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ. Διαβάστε το εδώ σε μορφή pdf (στα Αγγλικά).