Παρά το γεγονός ότι τόσο τα διεθνή ΜΜΕ όσο και οι πανεπιστημιακοί αναλυτές επικεντρώνουν την προσοχή τους στον Ρ.Τ. Έρντογαν και το κυβερνών Κόμμα της Δικαιοσύνης και της Ανάπτυξης σε συνδυασμό με τους εθνικιστές συμμάχους του (MHP), η τουρκική αντιπολίτευση παρουσιάζει ξεχωριστό ενδιαφέρον, καθώς εμφανίζει έντονες ενδείξεις καίριων μετασχηματισμών και μιας βαθιάς αλλαγής.
Τα τρία μεγαλύτερα κόμματά της – δηλαδή το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP), το Καλό Κόμμα (İYİ) και το Κόμμα της Δημοκρατίας και της Προόδου (DEVA) – αν και υποχρεωμένα να λειτουργούν σε ένα «αυταρχικό πλαίσιο πολιτικού ανταγωνισμού», διέρχονται μία πολυδιάστατη διαδικασία μεταβολής και προσαρμογής στις αναδυόμενες ανάγκες και προσδοκίες ενός ολοένα και μεγαλύτερου τμήματος της τουρκικής κοινωνίας.
Καθώς εξερευνούν νέους δρόμους υπέρβασης της πόλωσης που κυριαρχεί στην τουρκική πολιτική σκηνή, έρχονται να αφουγκραστούν καλύτερα τον παλμό της κοινωνίας. Παράλληλα, η αναζήτηση νέων προσεγγίσεων στον παραδοσιακό τουρκικό εθνικισμό τους ανοίγει καινούργιες προοπτικές συμπερίληψης και όχι αποκλεισμού κοινωνικών και εθνοτικών κατηγοριών. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, αντικατοπτρίζοντας και ενσωματώνοντας τις συνεχώς εξελισσόμενες δυναμικές της τουρκικής κοινωνίας, τα τρία συγκεκριμένα κόμματα δύνανται να αναδειχθούν ως μία μείζων εναλλακτική πολιτική και κυβερνητική πρόταση.
Το Κείμενο Πολιτικής υπογράφουν οι Γιώργος Αγγελετόπουλος και Ευάγγελος Αρεταίος, Επιστημονικοί Συνεργάτες στο Πρόγραμμα Τουρκίας του ΕΛΙΑΜΕΠ. Μπορείτε να το διαβάσετε εδώ (στα Αγγλικά).