Η Μαρία Γαβουνέλη είναι Γενική Διευθύντρια του ΕΛΙΑΜΕΠ.
Kαθηγήτρια στη Νομική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και μέλος του Κέντρου Ερευνών για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο – Athens PIL στο ίδιο Πανεπιστήμιο, Associate Research Fellow, Institute of Advanced Legal Studies, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (2005-2019) και Ειδικός Σύμβουλος (Senior Policy Advisor) (2020-2023), ΕΛΙΑΜΕΠ. Κατά το ακαδημαϊκό έτος 2018-2019 ήταν επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της California Berkeley ως υπότροφος του ιδρύματος Fulbright. Έχει αποφοιτήσει από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1987) και από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, όπου απέκτησε LL.M. in international law (1988) και διδακτορικό (Ph.D.) στο διεθνές δίκαιο του περιβάλλοντος (1994). Για τη διδακτορική της διατριβή με θέμα: “Pollution from offshore installations” τιμήθηκε με το διεθνές βραβείο Paul Guggenheim.
Έχει εκτεταμένο ερευνητικό έργο (ORCID id: 0000-0002-4509-9513; SSRN: top 10%) και σημαντική εμπειρία στην προσέλκυση και διαχείριση ερευνητικών προγραμμάτων.
Επισκέπτρια καθηγήτρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ιδίως στο Royal Institute of International Affairs (Chatham House), το Βρετανικό Ινστιτούτο Διεθνούς και Συγκριτικού Δικαίου (British Institute of International and Comparative Law), στο Πανεπιστήμιο της Tulane (ΗΠΑ), στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου (Brodies Lectures in International Law), το Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης, το Πανεπιστήμιο του Manchester, το Πανεπιστήμιο της Ουτρέχτης. Είναι μέλος πολλών ακαδημαϊκών εταιρειών: συντονίστρια στην Ομάδα Εργασίας για το Δίκαιο της Θάλασσας (LAWSEA) της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου (ESIL), έχοντας υπηρετήσει ως από κοινού πρόεδρος της αντίστοιχης ομάδας (LOSIG) στην Αμερικανική Εταιρεία Διεθνούς Δικαίου (ASIL). Είναι μέλος της International Law Association, μετέχουσα στην Committee on SeaLevel Rise καθώς και στην Committee on Cables and Pipelines (President’s appointee).
Είναι Πρόεδρος της Ένωσης Διεθνούς Δικαίου – Ελληνικού κλάδου της ILA και αντιπρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου & Διεθνών Σχέσεων.
Έχει εκτενές συγγραφικό έργο, το οποίο περιλαμβάνει τέσσερις μονογραφίες: Pollution from offshore installations (Martinus Nijhoff, 1995 – Βραβείο Guggenheim), State Immunity and the Rule of Law (Αντ. Ν. Σάκκουλας, 2001), Functional jurisdiction in the Law of the Sea (Martinus Nijhoff, 2007) και Ενεργειακές εγκαταστάσεις στη θάλασσα (Νομική Βιβλιοθήκη, 2016), την επιμέλεια 7 συλλογικών έργων, πολλές συμμετοχές σε συλλογικούς τόμους και πλήθος άρθρων στα ελληνικά, τα αγγλικά, τα γαλλικά και τα ιταλικά ενώ ομιλεί ακόμη με άνεση ισπανικά και διαθέτει βασικές γνώσεις γερμανικών.
Είναι εκ των αρχισυντακτών του Yearbook of International Environmental Law (OUP). Είναι Πρόεδρος της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (2019-2022), μέλος του ΔΣ του Ευρωπαϊκού Δικτύου των Εθνικών Θεσμών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (European Network for National Human Rights Institutions – ENNHRI) και του Bureau της Παγκόσμιας Συμμαχίας των Εθνικών Θεσμών Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Global Alliance of National Human Rights Institutions – GANHRI). Μετέχει στην Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων κατά της Διαφθοράς (Expert Group against Corruption) της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Μετέχει στο διοικητικό συμβούλιο (Management Group) της Ομάδας Εργασίας κατά της Δωροδοκίας σε Διεθνείς Επιχειρηματικές Συναλλαγές (Working Group on Bribery) στον Οργανισμό Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ), έχοντας υπηρετήσει ως αντιπρόεδρος κατά την περίοδο 2005-2013. Είναι επίσης επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Ομάδα Κρατών κατά της Διαφθοράς (Group of States Against Corruption – GRECO) από το 2005.
Είναι δικηγόρος Αθηνών και έχει επανειλημμένως ορισθεί διαιτητής και πρόεδρος διαιτητικών σχηματισμών, συμπεριλαμβανομένου ικανού αριθμού διαιτησιών σε θέματα ενέργειας.
