Με συγκίνηση και ευγνωμοσύνη η κοινότητα του ΕΛΙΑΜΕΠ αποχαιρετά τον Ομότιμο Καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών Θεόδωρο Κουλουμπή. Ο Θεόδωρος Κουλουμπής διετέλεσε Πρόεδρος του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ) (1993-95), Γενικός Διευθυντής του ΕΛΙΑΜΕΠ (1998-2006) και μέλος του Τιμητικού Συμβουλίου του ΕΛΙΑΜΕΠ μέχρι το τέλος της ζωής του.

Η προσφορά του στο ΕΛΙΑΜΕΠ και στην ελληνική κοινότητα των διεθνολογικών σπουδών είναι ανυπολόγιστη. Υπήρξε δάσκαλος, φίλος και μέντορας εκατοντάδων πανεπιστημιακών, φοιτητών και συναδέλφων του. Πρότυπο ακαδημαϊκού δασκάλου, άνθρωπος βαθιάς ακεραιότητας, γνήσιας ευγένειας και ανεξάντλητης καλοσύνης, αλλά και άοκνου σπινθηροβόλου χιούμορ.

O Θεόδωρος Κουλουμπής γεννήθηκε τον Ιούνιο του 1935 στη Θεσσαλονίκη. Ο πατέρας του ήταν αξιωματικός του πυροβολικού και η μητέρα του νηπιαγωγός. Το 1941 χάνει τον πατέρα του στη Μάχη της Κρήτης σε ηλικία μόλις 33 ετών. Μεγαλώνει με τη μητέρα του και τον αδελφό του και φοιτά στο Κολλέγιο Αθηνών έχοντας εξασφαλίσει υποτροφία. Μεταναστεύει για σπουδές στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1952.  Εκεί θα ζήσει, θα σπουδάσει και θα εργαστεί για περισσότερα από 30 χρόνια. Όπως γράφει ο ίδιος στο βιβλίο του “71…74 Σημειώσεις ενός πανεπιστημιακού” (Εκδόσεις Πατάκη) υπήρχε πάντα στο μυαλό του και κυρίως στην καρδιά του η επιθυμία να επιστρέψει στην Ελλάδα αλλά το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1967 καθιστούσε αδύνατο κάτι τέτοιο καθώς δεν θα μπορούσε να εργαστεί υπό ασφυκτικά πλαίσια και με συνεχή λογοκρισία. Παραμένει λοιπόν στην Αμερική. Από εκεί μάχεται εναντίον της δικτατορίας και προσπαθεί με καταθέσεις στο Κογκρέσο τον Ιούλιο, τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο του 1971 να μεταφέρει “ένα απλό αλλά σημαντικό μήνυμα”, όπως γράφει στο βιβλίο του ο Κουλουμπής: ” Σταματήστε να υποστηρίζετε τη χούντα! Η Ελλάδα είναι μια χώρα που μπορεί να προσφέρει μια γνήσια δημοκρατική, όσο και μη κομμουνιστική εναλλακτική λύση στο σκοταδιστικό και δεσποτικό καθεστώς των συνταγματαρχών.”

Η επίλυση διαφορών στο διεθνές περιβάλλον ήταν ανάμεσα στα βασικά ερευνητικά του ενδιαφέροντα και εργάστηκε για την προσέγγιση Ελλάδας και Τουρκίας, με βάση την εκατέρωθεν συνεννόηση στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Αγωνίστηκε όλη του τη ζωή για τη διευθέτηση των διεθνών κρίσεων. Ήταν ένας σπουδαίος δάσκαλος που γέμιζε τα αμφιθέατρα με το πάθος και τη μεταδοτικότητά του. Ιδιαίτερα σεμνός δεν αποδέχτηκε προτάσεις για θέσεις εξουσίας και προτιμούσε πάντα να προσφέρει αθόρυβα.

Από το 1983 έως το 1989 υπηρέτησε ως Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, και από το 1990 έως τον Σεπτέμβριο του 2002 ως καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διετέλεσε Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο School of International Service του American University στη Ουάσιγκτον (1965-83), όπου του απονεμήθηκαν βραβεία διακεκριμένης διδασκαλίας.

Διετέλεσε Πρόεδρος του Ιδρύματος Μελετών Χερσονήσου του Αίμου (ΙΜΧΑ) (1988-90), καθώς και Πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Διεθνούς Δικαίου και Διεθνών Σχέσεων (1985-87).  Το πρόσφατο έργο του εστιάζεται στην επίλυση διαφορών στο διεθνές περιβάλλον. Είναι συγγραφέας (μαζί με τον James H. Wolfe) του γνωστού συγγράμματος International Relations: Power and Justice, Prentice Hall, 4η έκδοση, 1990. Επίσης, είναι συγγραφέας του βιβλίου: The US, Greece and Turkey: The Troubled Triangle, (Praeger,1983), και συνεπιμελητής του Journal of Southeast European and Black Sea Studies που εκδίδεται από το ΕΛΙΑΜΕΠ και από το Taylor & Francis στο Λονδίνο. Τα πιο πρόσφατα βιβλία του ήταν: The Greek Junta Phenomenon, New York, Pella, Publishing Company, 2005 και (σε συνεπιμέλεια) Greece in Twentieth Century, London, Frank Cass, 2003.

Πάντα καίριος στις επισημάνσεις του, ο Θεόδωρος Κουλουμπής επέμεινε τα τελευταία χρόνια στην ανάγκη η Ευρώπη να αντιμετωπίσει ηγετικά τα μεγάλα προβλήματα,  με πρώτο τη διευθέτηση των εστιών πολεμικής έντασης. Έγραφε σε άρθρο του στην Καθημερινή στις 15/5/2016:

“Έφτασε ο καιρός στην Ευρώπη, και στον υπόλοιπο ανεπτυγμένο κόσμο, να σημάνει και πάλι ο κώδωνας του κινδύνου. Δεν επαρκεί στις μέρες μας μια καθαρά αμυντική πολιτική που βασίζεται στη ρύθμιση (ουσιαστικά στην καθυστέρηση) των προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Απαιτείται, αντιθέτως, μια προληπτική στρατηγική που θα οδηγήσει στην αποκατάσταση της ειρήνης και στην επίλυση των διαφορών στις προβληματικές περιοχές που παράγουν απελπισμένους πρόσφυγες. Και αυτή η στρατηγική συνεπάγεται ουσιαστικά προγράμματα ανόρθωσης και ανάπτυξης των εμπόλεμων σημείων της ανθρωπότητας […]. Και είναι ακόμη πιο σημαντικό να συνειδητοποιήσουν οι ηγεσίες των προνομιούχων κρατών ότι ο λογαριασμός της προληπτικής πολιτικής θα είναι απείρως χαμηλότερος σε χρήμα και ανθρώπινο πόνο από το κόστος της αποσταθεροποίησης που εκατοντάδες χιλιάδες ταλαιπωρημένοι πρόσφυγες θα μπορούν να προκαλούν ετησίως.”

Υπήρξε συγγραφέας πολλών άρθρων και βιβλίων και τακτικός αρθρογράφος στην εφημερίδα «Καθημερινή». Από την ίδρυσή του, το 2003, μέχρι τον Σεπτέμβριο 2006 συμμετείχε στις συσκέψεις του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής του Υπουργείου Εξωτερικών.

Στη μνήμη του Θεόδωρου Κουλουμπή, το ΕΛΙΑΜΕΠ αποφάσισε να προκηρύξει ερευνητική υποτροφία, με αντικείμενο την συγγραφή μελέτης από νέο/α επιστήμονα των διεθνών σχέσεων. Λεπτομέρειες θα ανακοινωθούν σύντομα.