Για τον ρόλο της Ελλάδας στις σινοευρωπαϊκές σχέσεις, αλλά και τη “στρατηγική” με την οποία πρέπει να κινηθεί απέναντι στην Κίνα γράφει σε άρθρο του στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ο συνεργάτης του ΕΛΙΑΜΕΠ, Δρ Γιώργος Τζογόπουλος.
Ακολουθεί το άρθρο του Δρος Γιώργου Τζογόπουλου στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ”.
H επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στη Σανγκάη είναι ενδεικτική της διάθεσης του να συνεχίσει την πολιτική των προκατόχων του από την εποχή του Κώστα Σημίτη και ίσως να ενισχύσει περαιτέρω τις σινοελληνικές σχέσεις. Θετικό είναι πλέον πως οι συζητήσεις ξεφεύγουν από την επένδυση της COSCO στο λιμάνι του Πειραιά, η οποία, παρά την εξέχουσα σημασία της, δεν μπορεί να αποτελεί το μοναδικό ενδιαφέρον. Η δρομολόγηση νέων απευθείας πτήσεων που συνδέουν τις δύο χώρες και η δραστηριοποίηση κινεζικών τραπεζών στην Ελλάδα συνιστούν χειροπιαστά κέρδη.
Από εκεί και πέρα, για την αύξηση των κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα χρειάζεται περισσότερος χρόνος. Πολλές κινεζικές εταιρείες αναζητούν αξιόπιστους εταίρους στην Ελλάδα, που πράγματι υπάρχουν και ορισμένοι εξ αυτών βρίσκονται με τον Πρωθυπουργό στη Σανγκάη. Ομως, η σφυρηλάτηση εμπιστοσύνης, ο καθορισμός των όρων της συνεργασίας και η πραγματοποίηση διαγωνισμών απαιτούν υπομονή. Η Ελλάδα οφείλει να σέβεται το ευρωπαϊκό πλαίσιο και να συμβουλεύεται την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για θέματα επενδύσεων από τρίτες χώρες, ιδίως σε τομείς στρατηγικά ευαίσθητους.
Το ζήτημα προσέγγισης της Κίνας πρέπει να αποτελεί ευρωπαϊκή υπόθεση. Καλύτερος σύμβουλος είναι η γνώση, αλλά στον τομέα αυτόν η Ευρώπη υστερεί. Η αδυναμία κατανόησης της Κίνας σε επίπεδο Βρυξελλών δημιουργεί συχνά παρανοήσεις. Ενα από τα πιο συνηθισμένα στερεότυπα, όπου εμπλέκεται η Ελλάδα ως στόχος εύκολης κριτικής, αφορά την αμφιλεγόμενη επιθυμία του Πεκίνου να διχάσει την Ευρωπαϊκή Ενωση μέσω της Πρωτοβουλίας 17+1. Αυτό όμως κάθε άλλο παρά έχει τέτοιον στόχο, παρόλο που η Πρωτοβουλία μοιάζει με άκομψη προσπάθεια συμπληρωματικής διπλωματικής παρουσίας του στην Ευρώπη. Αν η Κίνα ήθελε να διχάσει την Ευρώπη, θα ήταν ένθερμος υποστηρικτής του Grexit και του Brexit. Θα αναμειγνυόταν, για παράδειγμα πολύ περισσότερο στην ελληνική κρίση, ιδίως το πρώτο εξάμηνο του 2015 ,προσφέροντας δανεικά όταν της ζητήθηκαν την άνοιξη του έτους εκείνου. Η διατήρηση της ακεραιότητας της ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης συμβαδίζει με τα κινεζικά συμφέροντα.
Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αποτελέσει γέφυρα καλύτερης συνεννόησης μεταξύ Ευρωπαϊκής Ενωσης και Κίνας. Ενας καθαρά φιλοδυτικός πολιτικός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βρίσκεται αυτή τη στιγμή στη Σανγκάη και σε λίγες μέρες θα υποδεχθείτον κινέζο πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ στην Αθήνα. Μόνο μέσω εντατικών επαφών με την Κίνα και με δεδομένη την υπεράσπιση των θέσεων της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα είναι εφικτό ένα καινούργιο μοντέλο συμβίωσης μεταξύ των δύο πλευρών, μακριά από ψυχροπολεμικές πολιτικές.
Στο πλαίσιο αυτό, θα είναι χρήσιμο για την ελληνική πλευρά να δημιουργήσει μια ομάδα εργασίας taskforce για θέματα Κίνας στο πρότυπο της Ιταλίας, η οποία όχι μόνο θα διευκολύνει τη βελτίωση των σινοελληνικών σχέσεων σε όλους τους τομείς αλλά θα συνεργάζεται στενά με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η Ελλάδα επιστρέφει δυναμικά στον πυρήνα της Ευρώπης και αξίζει να διεκδικήσει καλύτερο αποτύπωμα εκεί όπου οι Βρυξέλλες έχουν μείνει πίσω.
