“Με δύο λόγια, διεξάγεται κομματικός αγώνας, εκδηλώνονται διαμάχες μεταξύ κηδεμόνων των μαθητών και ασκείται βία στη δημόσια σφαίρα, δηλαδή στα εκάστοτε κατειλημμένα δημόσια σχολεία, από τα οποία, παραδοσιακά, όχι μόνο εφέτος το φθινόπωρο, απουσιάζει οποιοσδήποτε εκπρόσωπος της δημοκρατικά συντεταγμένης πολιτείας. Εξαίρεση αποτελεί ένας μεσαίος δημόσιος υπάλληλος, ο εγκαταλελειμμένος από την πολιτεία διευθυντής ή η διευθύντρια του σχολείου υπό κατάληψη. Με δόση υπερβολής, θα έλεγε κανείς ότι το κάθε υπό κατάληψη σχολείο είναι ένας εγκαταλελειμμένος στην τύχη του θύλακας προ-νεωτερικής κοινωνίας, δηλαδή της περιόδου πριν από τη συγκρότηση νεωτερικών κρατών, κάτι σαν υπόλοιπο της εποχής όταν ο βιαιότερος και ταχύτερος επέβαλλε τη θέλησή του σε όσους βρίσκονταν στον ίδιο χώρο.” Γράφει ο Δημήτρης Α. Σωτηρόπουλος, Ερευνητής του ΕΛΙΑΜΕΠ, σε άρθρο του στην Καθημερινή.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο εδώ.
