Για το πιθανό «ντόμινο» εξελίξεων στα Δυτικά Βαλκάνια μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία μίλησε ο Ιωάννης Αρμακόλας στον δημοσιογράφο, Γιώργο Βλαβιανό στο πλαίσιο έρευνάς του για λογαριασμό του inside story, που εστίασε στη ρωσική διείσδυση, αλλά και αντίστοιχα την επιρροή του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε, στην περιοχή.
Σε ό,τι αφορά τις ανησυχίες για αστάθεια στη Βοσνία – Ερζεγοβίνη με πιθανή ρωσική παρέμβαση ο Ι. Αρμακόλας, αφού επεσήμανε τον επισφαλή χαρακτήρα της Συνθήκης του Ντέιτον, σημείωσε -ανάμεσα σε άλλα- ότι « (…) φαίνεται μάλλον ορθολογικό να επιθυμεί η Ρωσία να ανοίξει ένα πολιτικό-διπλωματικό μέτωπο εναντίον της ΕΕ και των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια, περιοχή στην οποία η Δύση έχει προνομιακή θέση και επιρροή, αν και απομένει να δούμε αν όντως θα υπάρξει τέτοια εξέλιξη. Αδύναμο σημείο για τέτοιες κινήσεις στην περιοχή είναι κατεξοχήν η Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, όπου ο εθνικιστής ηγέτης των Σερβοβόσνιων διατηρεί εξαιρετική δημοφιλία αλλά και στενές σχέσεις με τη Μόσχα. (…) Πρέπει να τονίσουμε πάντως ότι στρατιωτικά η περιοχή είναι μάλλον εξασφαλισμένη, λόγω συμμετοχής των περισσότερων χωρών στο ΝΑΤΟ, λόγω της σχετικής αδυναμίας των τοπικών στρατιωτικών δυνάμεων και, φυσικά, της αδυναμίας της Ρωσίας να στηρίξει ουσιαστικά οποιαδήποτε στρατιωτική κίνηση. Ομοίως, πολύ περιορισμένη είναι η δυνατότητα της Ρωσίας να στηρίξει οικονομικά οποιοδήποτε εναλλακτικό στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση σχέδιο στην περιοχή».
Σχετικά με την αμφίσημη στάση της Σερβίας ο Ι. Αρμακόλας σημείωσε ότι «η Σερβία θα πρέπει μόνη να επιλέξει αν θα ακολουθήσει τα υπόλοιπα Δυτικά Βαλκάνια στο μονοπάτι της ένταξης στην ΕΕ ή θα επιλέξει το δρόμο των απολυταρχικών καθεστώτων», ενώ προσέθεσε ότι «ακόμα και αν ο ίδιος ο πρόεδρος Βούτσιτς αποφασίσει τελικά την ένταξη στους δυτικούς θεσμούς, και κυρίως στην ΕΕ, θα αναγκαστεί να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της χρόνιας οπορτουνιστικής του πολιτικής (…) Φοβάμαι ότι θα είναι μια δύσκολη εξίσωση για τον μάστερ του τακτικισμού πρόεδρο Βούτσιτς. Μια εξίσωση όμως με δραματικές συνέπειες για τον λαό του».
Σε ό,τι αφορά το Κόσοβο και τη συλλογιστική του Βλαντίμιρ Πούτιν να εξισώσει τη νατοϊκή παρέμβαση το 1999 με την επίθεση στην Ουκρανία, ο Ι. Αρμακόλας σχολίασε ότι «η σύγκριση είναι πραγματικά ανόητη. Οι πόλεμοι στην πρώην Γιουγκοσλαβία ξεκίνησαν το 1991, με τεράστια ευθύνη της στρατιωτικής μηχανής του Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς που επιτέθηκε σε ανυπεράσπιστες και σχεδόν αφοπλισμένες πρώην χώρες της Γιουγκοσλαβικής Ομοσπονδίας. Το ΝΑΤΟ επενέβη το 1999 στην Γιουγκοσλαβία για να σταματήσει την υπό εξέλιξη σερβική εθνοκάθαρση του αλβανικού πληθυσμού του Κοσόβου, που πιθανότατα θα οδηγούσε σε νέα γενοκτονία, όπως στη Βοσνία».
Έκανε επίσης αναφορά στην «εργαλειοποίηση» της Ορθοδοξίας από τις πολιτικές ηγεσίες των βαλκανικών λαών.
Διαβάστε όλο το ρεπορτάζ εδώ
