“Στο κλασικό δίλημμα μιας εξωτερικής πολιτικής, εάν προωθεί δηλαδή αξίες ή συμφέροντα, η ελληνική απάντηση φαίνεται να είναι μονοσήμαντη: προωθεί και συνάπτει βαθύτερες σχέσεις με οποιονδήποτε αρκεί να εξυπηρετούνται οι κεντρικοί στρατηγικοί στόχοι της σε σχέση με την Τουρκία. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου.”

Γράφει για τα “Νέα” ο Παναγιώτης Ιωακειμίδης. Ολόκληρο το άρθρο διαθέσιμο εδώ.