Η παρούσα μελέτη του Δρος Ιωάννη Ν. Γρηγοριάδη εξετάζει την μεταβαλλόμενη σχέση του ελληνικού και τουρκικού εθνικισμού με την Ορθοδοξία και το σουνιτικό Ισλάμ. Καλούμενοι να αντιμετωπίσουν ανάλογες προκλήσεις με χρονική απόσταση περίπου 100 ετών, οι δύο εθνικισμοί ακολουθούν παράλληλη πορεία, αναφορικά με την θέση της θρησκείας στην νέα εθνική τάξη πραγμάτων. Κατ’ αρχάς, ο ελληνικός και ο τουρκικός εθνικισμός εξοβελίζουν την θρησκεία και οραματίζονται ένα κοσμικό έθνος-κράτος. στην πορεία, όμως, αναθεωρούν την στάση τους και χρησιμοποιούν την θρησκεία εργαλειακά με σκοπό την εδραίωση της εθνικής συνείδησης. Από αποσυνάγωγος η θρησκεία μεταβάλλεται σε συστατικό στοιχείο της νέας εθνικής ταυτότητας. Συνθετικές προσεγγίσεις επικρατούν και στις δύο χώρες, η «ελληνοχριστιανική» και η «τουρκοϊσλαμική». Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο του Ιωάννη Ν. Γρηγοριάδη μπορείτε να βρείτε εδώ.